15. rocznica śmierci Doroty Terakowskiej

4 stycznia mija 15 lat od śmierci Doroty Terakowskiej, znakomitej pisarki, której książki pokochało już kilka pokoleń młodych czytelników. Do najpopularniejszych tytułów należą Tam, gdzie spadają anioły, Poczwarka, Ono i Córka czarownic.

Biblioteka w Sokolnikach Lesie zorganizowała wystawę książek Doroty Terakowskiej             i włączyła się w promocję jej dorobku pisarskiego.

Dorota Terakowska urodziła się 30 sierpnia 1938 w Krakowie, uczęszczała do Liceum Muzycznego i Joteyki Gimnazjum dla dziewcząt, skąd została dyscyplinarnie usunięta. Maturę zdała w Liceum dla Pracujących w 1955, dyplom z socjologii obroniła w 1965. W latach 1965-1968 była pracownikiem naukowym w Pracowni Socjologii Kultury przy Pałacu pod Baranami. W latach 1969-1981 i od roku 1991 pełniła funkcje redaktora i publicystki "Gazety Krakowskiej", przez wiele lat była też związana z "Przekrojem" (1976-1989) oraz "Zeszytami Prasoznawczymi" (1983-1989). Była współzałożycielem i współpracowniczką "Czasu Krakowskiego" (1990), a także wiceprezesem Spółdzielni Dziennikarzy Przekrój (1995-1999). Należała do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1971-1981), Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od 1989) oraz Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych (od 1982).

Od wydania Gumy do żucia (1986) poświęciła się niemal wyłącznie literaturze. Była autorką książek dla dzieci i młodzieży, chętnie czytaną także przez dorosłych. Otrzymała trzy nagrody polskiej sekcji IBBY - Światowej Rady Książek dla Młodzieży za powieści: Córka czarownic (1992), Samotność bogów (1998) i Tam gdzie spadają Anioły (1999) oraz nagrody: Dziecięcy bestseller 1995 za książkę Lustro Pana Grymsa, Najlepsza Książka Wiosna ´98 za Samotność bogów; w 1998 roku została nominowana do Paszportu Polityki.

Autorka porusza w swych utworach  uniwersalne problemy codziennego życia, wskazuje na najważniejsze wartości, o których często zapominamy

Mała Ewa widzi spadające anioły, upośledzona Myszka obcuje ze Stwórcą, a groźny Światowid powierza swą misję młodemu chłopakowi. Dzieci posiadają większą wrażliwość i wiarę. Dorośli na ogół posługują się rozumem, ojcowie Myszki i Ewy wierzą w naukę, odpowiedzi na pytania o sens życia szukają w książkach i Internecie, zamiast rozejrzeć się wokół siebie.

Bohaterowie Terakowskiej nie są ani zupełnie dobrzy, ani całkiem źli, pisarka za każdym razem podkreśla złożoną naturę człowieka, co najdobitniej ukazuje powieść „Tam gdzie spadają anioły”. Czasem tylko zagłuszamy w sobie dobro, zbyt wiele uwagi poświęcając zdobywaniu pieniędzy, uznania, prestiżu. Dzieci są wolne od takich ambicji, dla nich liczą się miłość, bliskość, we wszystkim potrafią dostrzec piękno, są pozbawione uprzedzeń.

Terakowska chętnie wprowadza wątki fantastyczne, pokazując, że życie jest o wiele bogatsze od tego, co dostrzegamy. W życiu każdego zdarzają się cuda, ale nie każdy potrafi je dostrzec, przypisując je racjonalnym przyczynom.

Zmarła 4 stycznia 2004 roku.

Dorota Terakowska była żoną znanego dokumentalisty Macieja Szumowskiego, a także matką reżyserki Małgorzaty Szumowskiej i dziennikarki Katarzyny T. Nowak.

Mimo, iż od śmierci pisarki mija 15 lat, jej książki są nadal popularne. Bez większego ryzyka można nawet nazwać je fenomenem polskiego rynku wydawniczego. Powieści Terakowskiej systematycznie wznawiane przez Wydawnictwo Literackie błyskawicznie znikają z księgarskich półek, co potwierdza klasę i ponadczasowość pisarstwa krakowskiej autorki. Wśród czytelników przeważają nastolatkowie, ale Dorota Terakowska cieszy się także dużym uznaniem wśród dorosłych, co czyni z niej jedną z najpopularniejszych pisarek rodzinnych.